De net volwassen Anna heeft sinds haar achtste te maken met psychische problemen. Het grootste deel van haar leven heeft ze al een ‘etiket’, waarvoor zij in therapie is en zware medicijnen slikt. Anna wil schrijven, maar haar fantastische verhalen worden niet alleen gezien als uitingen van haar creativiteit, maar ook als bewijs voor haar psychische gesteldheid. Tegelijkertijd is ze ook nog altijd een puber die hard en nietsontziend voor haar naasten kan zijn. Nu Anna meerderjarig is, grijpt ze de gelegenheid aan om onafhankelijker te worden van haar moeder en psychiater. De twee vrouwen hebben Anna altijd beschermd en beseffen nu dat ze haar los moeten laten. Tegen het advies van haar omgeving in, stopt Anna met het nemen van haar medicatie; een actie die enorme gevolgen heeft voor haar en voor iedereen van wie ze houdt.

Wie ben ik zonder mijn medicijnen?
The Almighty Sometimes is een meeslepend verhaal dat je meeneemt in alle twijfels en dilemma’s die bestaan rond volwassen worden met een psychisch rugzakje, én met de vraag ‘wel of geen pillen?’. Het is het verhaal van een jonge vrouw die vecht voor haar autonomie en zich afvraagt welk deel van haar echt van haarzelf is en welk deel door haar medicijnen veroorzaakt wordt. Een voorstelling over onvoorwaardelijke moeder-dochter liefde, maar ook over hoe zwaar het is om te leven met een kind met depressiviteit – en het gevoel het nooit goed te kunnen doen.

Kendall Feaver
De Australische schrijfster Kendall Feaver (1990) won met haar stuk The Almighty Sometimes meerdere prijzen en awards, waaronder de prestigieuze ‘Judges Award’ van de Bruntwood Prize for Playwriting 2015 – de grootste competitie voor toneelteksten in Europa.

Daria Bukvić
Regisseur Daria Bukvić (1989) maakte succesvolle publiekstrekkers als Nobody Home, Othello, Melk & Dadels en de bioscoophit Meskina. In 2021 trad zij aan als artistiek directeur van Theater Oostpool. Hier maakte zij onder andere het multidisciplinaire theaterspektakel Midzomernachtsdroom (2022) en het gelauwerde Girls and Boys (2021), waarvoor hoofdrolspeler Hadewych Minis in 2022 een Theo d’Or won.

• tekst Kendall Feaver  vertaling Bregje Hofstede regie Daria Bukvić spel Selin Akkulak, Maartje Remmers, Renée Soutendijk & Mika de Pee